Επαλεψες σαν το λιονταρι
ποτε δεν εζησες δειλος
μαζι σου αντρες με καμαρι
σ΄ακολουθουσαν παντα εμπρος
Εχθρο ποτε σου δεν φοβασαι
παντοτε ησουνα φρουρος
μα τωρα ανησυχος κοιμασαι
τι θ΄απογινει ο λαος
Κι αν σε προδωσανε να ξερεις
καποιοι ακομα σ΄αγαπουν
σταματα πια να υποφερεις
το αιμα ζει και θα το δουν
Κι΄απο του ταφου το σκοταδι
ειναι πολυ πιο φοβερο
της λησμονιας το κρυο χαδι
σαν σε σκεπασει το πικρο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου