ΜΙΚΡΑΣΙΑ...

Στην Μικρασια φτασατε
με ονειρα και ελπιδες
του εθνους για να σπασετε
τις αθλιες αλυσιδες


Με τολμη,αντρεια και τιμη
παλεψατε στην μαχη
μα οσα κι΄αν πετυχατε
εμεινατε μοναχοι


Σας προδωσαν οι ελληνες
σας πουλησαν κι ξενοι
κι'η μοιρα σας ακομα
υπηρξε δικασμενη


Μην παρατατε το σπαθι
τ΄ονειρο το μεγαλο
η πολις να λευτερωθει
αυτο και τιποτ΄αλλο

ΣΤΑΧΤΗ...

Σου ειπαν κλεψε
οτι μπορεις
γινε κακος
ποτε μη χαρεις


Περασε ομορφα
ασε τους αλλους
και μην σε νοιαζει
για τους μεγαλους


Μα δεν καταλαβες
πως ολα ειναι σταχτη
σκονη στον ανεμο
σταχτη στην σταχτη ?


Σκοτωσες κι΄εβλαψες
τον διπλανο σου
μα τωρα φευγεις
κι' αλλοιμονο σου

ΤΑ ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ...

Ειν΄ανθρωποι που ζουν με δεκανικια
σ΄αυτους κομμενο ποδι δε θα δεις
ειναι καθ΄΄ολα υγιεις
ειναι τ΄ανθρωπινα σκουληκια


Ειναι πλυμενοι, καθαροι τακτοποιμενοι
μες τον μικροκοσμο τους βολεμενοι
μα η βρωμα της ψυχης τους παντα μενει
να σου θυμιζει απ΄΄οτι ειναι πλασμενοι



Σαν τυχει και στον δρομο σου
κοντα τους και βρεθεις
το λαθος μην το κανεις
και τους ελυπηθεις



Για παντα δικασμενοι
να ζουν μες τη βρωμια
απο τ'ανθρωπου ξενοι
την φυτρα,την γενια

Η ΡΑΤΣΑ...

Για τι τον περασες τον ανθρωπο βρε φιλε
για τιποτα σπουδαιο φοβερο ?
ενα σκουληκι ειν΄ωρες ωρες
που σερνεται στη γη σιχαμερο

Ντυνει την γυμνια της ψυχης του
με πλουτο κι΄ολα τα υλικα
με περηφανια,κακια,μισος
και ψευτικα ιδανικα


Για οσους πανε να ξεφυγουν
υπαρχουν βλεπεις και αυτοι
την πιο σκληρη του τιμωρια
καθεται χρονια να σκεφτει


ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΣΤΑΣΟΥ !!!



Μεσα στο αθλιο κοπαδι
μεσα σ΄αυτο το συρφετο
ισως να δεις μεσ΄΄το σκοταδι
καποιους να κανουν το σωστο



Ειν΄απ την ρατσα την ατοφια
την καθαρη και την σωστη
αυτοι που γι΄άνθρωποι λογιουντε
ειναι ομως λιγοι,μα σεβαστοι

Η ΣΙΓΗ...

Μιλουσες στους ανθρωπους
για πραγματα κρυμμενα
για ηρωες που κοιμουνται
μακρια στα περασμενα


Ο κοσμος εγινε δειλος
κανεις δεν τους θυμαται
και οσοι το τολμησαν αυτο
κι΄αυτους πια τους φοβαται


Σου ειπαν σκασε και μη μιλας
κανενας λογος ποτε δε σου πεφτει
και συ δειλιαζεις και παντα σιωπας
για να μην βγαλουν εσενα φταιχτη



Κι αν σε σκοτωσουν ενα πρωι
κι αν σου βουλωσουν για παντα το στομα
παντα θα ψαχνουν πανω στη γη
μηπως δεν πεθανες και ζεις ακομα

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ...

Περνιεσαι ταχα για ποιητης
μιας και σκαρφιστικες πεντε στιχακια ?
μου κανεις για υποκριτης
που του αρεσουν τα ομορφα λογακια


Τι κανεις μεσα στην ζωη
και μεσα στους ανθρωπους
γραφεις για βασιλοπουλα
παραμυθενιους τοπους ?


Δεν ειν΄αυτος ο ρολος σου
μεσα στην κοινωνια
ειναι να γινεσαι ποιητης
να πλαθεις αγωνια


Να εισαι φαρος ανοιχτος
κι αν σε χτυπουν
εκει στητος
παραδειγμα σε ολα

ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ...

Τι θ'απογινει αυτος ο τοπος
τι θ'απογινει αυτης η γη
σαν θα γεμισει με ανθρωπους
που ζουνε μεσα στην σιγη


Μικρους ανθρωπους τιποτενιους
αναξιους λογου και τιμης
που σερνονται σαν τα σκουληκια
στην δοξασμενη ετουτη γης


Στον τοπο αυτο επερπατησαν
καθε λογης αγωνιστες
επαναστατες μ΄αγριο βλεμμα
μα και προδοτες και ληστες


Αραγε θα βρει αυτο το μερος
ομονοια,αγαπη, λευτερια
σαν και αυτη που ονειρευτικαν
κλεφτες και γερος του Μωρια

Η ΛΗΣΜΟΝΙΑ...(Στους ηρωες που περασαν και θα΄ρθουν)

Επαλεψες σαν το λιονταρι
ποτε δεν εζησες δειλος
μαζι σου αντρες με καμαρι
σ΄ακολουθουσαν παντα εμπρος


Εχθρο ποτε σου δεν φοβασαι
παντοτε ησουνα φρουρος
μα τωρα ανησυχος κοιμασαι
τι θ΄απογινει ο λαος


Κι αν σε προδωσανε να ξερεις
καποιοι ακομα σ΄αγαπουν
σταματα πια να υποφερεις
το αιμα ζει και θα το δουν


Κι΄απο του ταφου το σκοταδι
ειναι πολυ πιο φοβερο
της λησμονιας το κρυο χαδι
σαν σε σκεπασει το πικρο

ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ...

Την πιο μεγαλη μερα της ζωης σου
γευτικες του θεου το φως
μακαρι να μουνα μαζι σου
να γιορταζα σαν αδερφος


Να΄στε και οι τρεις ευτυχισμενοι
χαρουμενοι και δυνατοι
σα μια γροθια παντα σφιγμενη
οτι κι΄αν ερθει να σας βρει


Και παντα να θυμασαι...


Οι φιλοι οι πραγματικοι
ποτε δεν χανονται να ξερεις,
ειναι μαζι σου παντοτε
ειτε γελας, ειτε υποφερεις


Αλλα κι΄αν τυχει και χαθουν
καμια δεν εχει σημασια,
αυτα που ζησανε μαζι
θα΄ναι για παντα η ουσια

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ...

Απανου στο ρημαδιασμενο χαρτη της ψυχης σου
καποιοι βαλαν στο σημαδι τη ζωη σου
παιξανε την τυχη σου στα ζαρια
χασανε,κι΄αρχισαν τα παζαρια

ΟΜΩΣ ΜΗ !!!


Μη τους αφησεις να σε ξεπουλησουν
κι΄απεναντι στον τοιχο να σε στησουν
τα θελω με τα πρεπει τους μην τα μπερδεψεις
ποτε σου μην δεχτεις να ζητιανεψεις

Σου πρεπει ενα κομματι ευτυχιας
κι΄ας εισαι ενα τιποτο γι΄αυτους
παρα ενα συμβολο μοναχα.
αποτυχιας

Ασε τους να νομιζουν οτι σε νικησαν
πως πηραν τη ζωη σου,πως σε αδικησαν
εσυ να εισαι ανθρωπος με αλφα κεφαλαιο
αυτο ειν' οτι πιο ομορφο και πιο ωραιο

ΣΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ...

Στην ομορφια σου γραφω αποψε
στην ηρεμια που μου δινει πνοη
απο'τη ζωη μου ελα και κοψε
ομως μην φυγεις πριν το πρωι...

Χιλιαδες περασαν σαν και εσενα
κρυες και μαυρες μα και ζεστες
ποτε δε μοιαζετε η μια στην αλλη
εισαστε ολες μοναδικες.

Μια τετοια νυχτα θελω να φυγω
για να να πεταξω εκει ψηλα
σαν ερθει η ωρα μου για να ξεφυγω
απ'του κορμιου μου τ'αθλια δεσμα.

Τι τυχη να΄μαι αποψε κοντα σου
να σε θαυμαζω, με λογο πεζο
μα σαν θα φυγω, εσυ καποιον αλλον
θα βρεις να νιωσει αυτο που ζω.

Ο ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ...

Καθως μοναχος αντικρυζω
το προσωπο μου στον καθρεπτη
θαρρω, δεν βλεπω τιποτα
παρα εναν ψευτη

Ομορφα ταχα τα περνω
εξω στην κοινωνια
μα σπιτι μονος σαν γυρνω
αρχιζει η αγωνια

Ειν΄αραγε η μοναξια
η πιο σκληρη η τιμωρια
η μηπως το να μαι μοναχος
μου φερνει αηδια ?

Ολη μου την ημερα,
πασχιζω να κρυφτω
αναμεσα σ΄αγνωστους
να ανακατευτω

Μα οταν μενω μοναχος
μπροστα σ΄εναν καθρεπτη
ειναι για παντοτε γραφτο
να βλεπω εναν ψευτη

Ο ΣΚΟΠΟΣ...

Αγαπητοι μου

Ο σκοπος του παροντος ιστολογιου ειναι η παρουσιαση του ποιητικου μου εργου το οποιο για την ωρα υφισταται σε υφος καταγγελτικο και ασχολειται με τοσο με την καθημερινοτητα οσο και με θεματολογια εκτος αυτης.
Ενα μεγαλο ευχαριστω προς ολους σας για τον χρονο και την διαθεση να βρισκεστε εδω καλη συνεχεια σε οτι και αν κανετε.

Νικηφορος Βυζαντινος